"Ik wil in mijn schilderijen alles wat het heden bezit van het eeuwige vastleggen."
De stillevens van de Spaanse Pedro Escalona (Fuengirola, Malaga, Spanje, 1949) zorgen er letterlijk voor dat je stilvalt. De geweldig weergegeven lichtval en de heldere composities stalen sereniteit uit.
De achtergrond, waarbij door middel van lijnen vlakken of ruimtes worden gesuggereerd dient als het theater waarop de voorstelling worden gepresenteerd: de geconcentreerde composities in verstofte kleuren. Deze aardse tinten worden afgewisseld met verzadigde rode, groene en blauwe kleuren die in een haast krijtachtige textuur aan het doek worden toevertrouwd.
Volledig in balans is de afwisseling van details en de suggestie ervan, zo weet Escalona een harmonie te creëren die weinigen hem na doen.
De voorwerpen in Escalona's schilderijen refereren aan zijn dagelijkse leven en zijn dus biografisch, al is dit niet zijn bedoeling. Het zijn voorwerpen die voor ieder van ons herkenbaar kunnen zijn, maar Escalona geeft er een speciale betekenis aan. Het drukt voor hem een gevoel uit.
Hij onderzoekt het mysterie van representatie met name door het schilderen van archeologische objecten. Zij herinneren aan een cultuur en een bestaan in het verleden. Om te kunnen genieten van het mysterie, dient men de objecten niet meer als triviaal en onbelangrijk te zien. Dan wordt de vaas opeens net zo belangrijk als de bloeiende rozen die erin staan.